Identiteit

Je jeugd is bepalend voor hoe je je tot nu toe hebt ontwikkeld. Alles wat je meemaakt in de eerste jaren van je leven leren je hoe je met het leven omgaat. En hoe je met jezelf omgaat. 

Sta er eens bij stil: Werd je gestimuleerd te ontdekken? Had je een goede relatie met je ouders, broers en zussen? Werd je gezien en gehoord? Leerde je van jezelf te houden? Leerde je omgaan met emoties? Of zijn er dingen die in jouw opvoeding ontbraken of misschien zelfs schadelijk waren? Vooropgesteld: geen enkele ouder is perfect, iedereen zal fouten maken en ieder kind zal ergens iets vinden wat niet zo goed paste bij zichzelf als persoon. Maar er zijn ook gezinnen waarin het lastiger is om jezelf staande te houden. Bijvoorbeeld in gezinssituaties waar kinderen zich niet thuis voelen, omdat ze zich niet gezien voelen, het idee hebben niet gewenst te zijn. Of waar ernstige dingen gebeuren, misschien werd je gepest op school of had je te maken met ziekte en overlijden, waardoor de dynamiek van een gezin veranderd. En tot slot zijn er die gezinnen waarin het ronduit onveilig is, fysieke of geestelijke mishandeling, angst, onrust kunnen overheersen. 

Voor een groot deel bepaald je jeugd hoe je naar jezelf kijkt: of je zelfvertrouwen hebt, van jezelf houdt, grenzen kunt stellen naar anderen, je eigen ruimte kunt en durft in te nemen. Mensen passen zich in hun jeugd heel vaak aan: bijvoorbeeld door je zo onzichtbaar mogelijk te maken, het altijd 'goed' te willen doen, door voor iedereen zorgen (behalve voor jezelf), of door een puur rationeel mens te worden. 

Met deze achtergrond word je volwassen en ga je relaties aan en gezinnen starten. Vaak worden dezelfde patronen opnieuw zichtbaar. Je past je op dezelfde manier aan, reageert op die manier zoals het als kind gewoon was, gaat je aanpassen, overschreeuwen of voor iedereen zorgen. Op een gegeven moment loopt het leven dan vaak vast. Er komt een moment dat je ‘op’ bent, geen energie meer hebt. Of dat je je afvraagt of dit nou echt is wat je wil. Dat je merkt dat je grenzen wilt stellen, dat je nu eindelijk echt van jezelf wil houden, wil voelen dat je waardevol bent. Wie ben ik nou eigenlijk?

Deze vraag ontstaat vaak in een periode van relatieve rust, bijvoorbeeld als de kinderen naar de middelbare school gaan of het huis verlaten, een eriode waarbij de zorg- en opvoedtaak minder groot wordt. Of juist op momenten van grote onrust: scheidingen, overlijdens, etc.

Wil jij op avontuur naar de kern van jezelf? Ik help je graag een stukje op weg. Ik help je met nieuwe inzichten over jezelf en hoe je zo bent gegroeid, ik leer je grenzen stellen, je gevoel te voelen en te volgen, en je leert contact maken met jezelf. Je zult merken: liefde voor jezelf zit vanbinnen.