Ellen de Ruijter, Therapie & Coaching

Drie grote thema’s in het leven raken elkaar enorm. De vraag ‘wie ben ik’ ontstaat vaak juist dóór, of ná heftige gebeurtenissen waaronder verlies. De combinatie van deze thema’s is daardoor heel goed op z’n plaats. 

VERLIES

Onder verlies wordt veel gerekend. Uiteraard valt daaronder het overlijden van een dierbare. Rouwverwerking heeft geen vastgestelde duur of manier. Het is uitvogelen wat voor jou werkt, wat bij jou past. Het gaat er niet om om 'sterk' te zijn. Want wat is dat? Verlies zet je wereld op z'n kop en de vraag is wat nodig is om niet in alle emoties te verzuipen. Om uiteindelijk met het verlies in het reine te komen en je leven op een moment weer ten volle te kunnen leven, met je dierbare dichtbij je in je hart. 
Maar ook bij een (echt)scheiding of ontslag uit je functie komt rouw om de hoek kijken. Als je afscheid neemt van een onderdeel van je leven dat je dierbaar is, en wat je het liefst had willen behouden doorloop je vaak dezelfde rouwfasen. 

HEFTIGE GEBEURTENISSEN

Traumatische gebeurtenissen zijn alle gebeurtenissen die grote gevolgen voor je hebben. Bijvoorbeeld omdat je niet meer dezelfde bent als voorheen; je voelt je bijvoorbeeld verdrietig, boos, machteloos, onrustig of altijd alert. Dit kan komen doordat een dierbare is overleden. Maar het kan ook ontstaan door gebeurtenissen in je jeugd, bijvoorbeeld omdat je niet paste in je gezin, er mishandeling was of omdat je op school werd gepest. Ook recente dingen kunnen spelen, misschien betrapte je je man met een ander, of zie je een van je kinderen niet meer. Als je merkt dat je hieraan heftige emoties hebt overgehouden, of een kort lontje, of een beschadigd zelfbeeld, kan je concluderen dat verwerking nog niet heeft plaatsgevonden.  Als je dit goed verwerkt zul je merken dat juist deze gebeurtenissen je sterker maken, en dat vervelende emoties grotendeels verdwijnen. 

WIE BEN IK

Als je in een moeilijke situatie bent opgegroeid, is het vaak aanpassen en overleven. In die tijd van het leven speelt niet de vraag ‘wie ben ik’ en ‘wat wil ik in het leven’. Die vraag is simpelweg niet relevant. Maar vaak komt er een moment dat die vraag belangrijk wordt. Dat je wil leren dat je goed bent zoals je bent en dat ook kunnen voelen. Dat je mag zijn wie je bent. 
Als je iemand bent verloren komt de dood erg dichtbij, en in een later stadium komt ook de vraag wat je belangrijk vindt in het leven. Of het ooit weer de moeite waard gaat worden. Of je je leven niet helemaal anders wil aanpakken nu je zo duidelijk voelt hoe kort het leven is. 
En tot slot is er nog een simpeler reden voor de vraag ‘wie ben ik’. Namelijk omdat deze vraag passend is in een bepaalde levensfase. Meestal op het moment dat je leven redelijk is opgebouwd, als de kinderen uitvliegen en er ineens veel minder stress en drukte is. Dat is een heel geschikt moment om stil te staan bij jezelf. 

AANDACHT VOOR JEZELF

Om heftige dingen te verwerken, met verlies te leren omgaan en dichterbij jezelf te komen is rust nodig. Tijd en aandacht voor jezelf. Aandacht voor alle gedachten die door je hoofd gaan, voor alle emoties die je voelt en alle reacties je in je lijf merkt. Het gaat om voelen wat er gebeurd, in plaats van altijd maar doorgaan en zoveel mogelijk afleiding zoeken. Tijd voor een duik in jezelf. Het gaat niet langer om de oppervlakte: om opleiding, werk en hoe je gezin eruit ziet. Het is een duik naar je gevoel, naar je geschiedenis naar je zijnsniveau om daar te gaan voelen wat voor jou nodig is. Het gaat om meer dan rationeel denken. Het gaat om intuitie: je gevoel en je lijf zijn hele betrouwbare graadmeters. Je onbewuste is een goede raadgever, en we openen het poortje naar de kern van wie je bent en waar je voelt wat goed en belangrijk is.